“ละทิ้งหน้าที่” หมายความว่า ลูกจ้างมีหน้าที่ต้องทำงานให้แก่นายจ้าง แต่ไม่ทำหน้าที่หรือบกพร่องต่อหน้าที่ หรือไม่มาทำงานตามที่นัดหมายไว้ การละทิ้งหน้าที่โดยไม่มีเหตุผลหรือการอ้างอิงที่สมควรอาจเป็นเหตุให้คุณโดนเลิกจ้าง โดยเฉพาะถ้าคุณมีสัญญาจ้างงานหรือข้อกำหนดเฉพาะในการทำงานที่กำหนดขึ้น โดยอาจมีผลเสียต่อคุณได้ อีกทั้งมีผลกระทบต่อการทำงานรวมทั้งความรู้สึกของคนรอบข้างด้วย
โดดงานไปกินข้าวกับสาว สัก 2 ชั่วโมง ถือว่าเป็นการทุจริตต่อหน้าที่หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับประเภทของงานและระเบียบข้องคับของนายจ้างด้วย ถ้าหากนายจ้างไม่ได้ออกกฎบังคับว่าถ้าหากละทิ้งหน้าที่จะถือว่ามีความผิดร้ายแรง บวกกับการละทิ้งหน้าที่งานดังกล่าวไม่สามารถพิสูจน์ต่อศาลได้ว่าเป็นการทำให้เกิดโทษแก่นายจ้าง หรือทำให้เกิดโทษต่อนายจ้างน้อยมาก กรณีนี้จะถือว่าไม่ใช่การทุจริตต่อหน้าที่
แต่ถ้าหากนายจ้างมีระเบียบข้อบังคับว่าห้ามละทิ้งหน้าที่ไม่เช่นนั้นจะถือเป็นการทุจริต หรือตัวงานของลูกจ้างเป็นงานที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าถ้าหากละทิ้งหน้าที่ไปแล้วจะเสียหายร้ายแรง เช่น งานควบคุมหม้อกำเนิดไอน้ำ อันนี้จะถือว่าเป็นการทุจริต
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 119 นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้างในกรณีหนึ่งกรณีใด ข้อ (5) ละทิ้งหน้าที่เป็นเวลา 3 วันทำงานติดต่อกัน ไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตามโดยไม่มีเหตุอันสมควร
การเลิกจ้างโดยไม่จ่ายค่าชดเชยตามวรรคหนึ่ง ถ้านายจ้างไม่ได้ระบุข้อเท็จจริงอันเป็นเหตุที่เลิกจ้างไว้ในหนังสือบอกเลิกสัญญาจ้าง หรือไม่ได้แจ้งเหตุที่เลิกจ้างให้ลูกจ้างทราบในขณะที่เลิกจ้าง นายจ้างจะยกเหตุนั้นขึ้นอ้างในภายหลังไม่ได้
ที่มา คลินิกกฎหมายแรงงาน
