ในกรณีที่ลูกจ้าง มีวันหยุดพักร้อนสะสม ได้ทำการยื่นใบลาออก ลูกจ้างสามารถใช้สิทธิลาพักร้อน ระหว่างการบอกเลิกสัญญาจ้างมีผลได้ โดยระบุวันทำงานวันสุดท้าย (last working day) ในอีก 30 วัน นับจากวันที่ยื่นลาออก และได้ระบุวันสิ้นสุดการเป็นพนักงาน หลังจากวันทำงานวันสุดท้าย โดยใช้สิทธิวันลาพักร้อนที่มีอยู่ แต่ระหว่างใช้สิทธินั้นลูกค้าไปเซ็นต์สัญญาและเริ่มงานกับบริษัทใหม่
เนื่องจากถึงจะมีการบอกเลิกสัญญาจ้าง แต่ระหว่างนั้นลูกจ้างมีสถานะเป็นลูกจ้างอยู่ จนถึงวันที่สิ้นสุดการเป็นพนักงาน กรณีดังกล่าวถือเป็นการกระทำที่ไม่สมควรแก่การปฏิบัติหน้าที่ของตนให้ลุล่วงไปโดยถูกต้องและสุจริต ซึ่งหากในสัญญาจ้างมีข้อกำหนดว่าในระหว่างที่เป็นลูกจ้างอยู่ ห้ามลูกจ้างไปทำงานในสถานประกอบการที่มีลักษณะเป็นอย่างเดียวกันหรือเป็นการแข่งขันกับนายจ้าง และในสัญญากำหนดค่าเสียหายไว้ ดังนี้ นายจ้างก็มีสิทธิเรียกค่าเสียหายได้
โดยการนับวันหยุดพักผ่อนประจำปี วันลาพักร้อน นับเฉพาะวันทำงานที่ลูกจ้างขอหยุด ไม่รวมวันหยุดประจำสัปดาห์ของลูกจ้าง
หากลูกจ้างลาออก นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปีสะสมให้กับลูกจ้าง ตาม มาตรา 67
ที่มา คลินิกกฎหมายแรงงาน